Pierwszy cywilny port lotniczy w Gdańsku powstał po I Wojnie Światowej na bazie lotniska wojskowego z 1910 roku, położonego we Wrzeszczu, dawnym Langfuhr. Był to port administrowany przez Senat Wolnego Miasta Gdańska. Od tego momentu datują się liczne przeobrażenia i dynamiczny rozwój lotniska: anektowanie nowych obszarów i zmiany infrastruktury.
W latach dwudziestych gdańskie lotnisko stało się portem o międzynarodowym charakterze: nie tylko docelowym, lecz również tranzytowym. Korzystały z niego samoloty różnych towarzystw, między innymi flota powietrzna Niemiecko-Radzieckiego Towarzystwa Lotniczego DERULUFT / Deutsch-Rusische Luftverkehrsgesellschaft /, które eksploatowało linię z Berlina do Leningradu i Moskwy.
Bardzo dobre warunki gdańskiego portu pozwoliły na uruchomienie stałych połączeń z Warszawą, Szczecinem, Elblągiem, Malborkiem, Królewcem, Olsztynem i Berlinem.
Pierwsza polska linia lotnicza
Pierwsza polska regularna linia lotnicza została uruchomiona 5 września 1922 roku. Obsługiwało ją przedsiębiorstwo „Aerolloyd” samolotami typu Junkers F-13, które latały raz dziennie na trasie Gdańsk-Warszawa-Lwów.
W latach 1922-1939 lądowały w Gdańsku samoloty typu Junkers F-13, Fokker-VII/1M, PWS-24, Lockheed L-10A „Elektra”, Lockheed L-14H „Super Elektra”, Douglas DC-2 i Junkers Ju-52. O rozmiarach świadczonych usług mówi przeciętna liczba obsługiwanych pasażerów: ok. 1500 osób rocznie w okresie od 1929 do 1935 roku. Do 1974 roku lotnisko w Gdańsku-Wrzeszczu obsługiwało linie bezpośrednio łączące Gdańsk z Warszawą, Szczecinem, Bydgoszczą, Krakowem, Wrocławiem, Katowicami i Rzeszowem.
Na przestrzeni tego czasu sukcesywnie uruchamiano połączenia międzynarodowe. Szczególnie częste były połączenia w sezonach letnich z Kopenhagą, Sztokholmem, Berlinem, Budapesztem, Warną i Burgas. Ponadto samoloty czarterowe latały z Gdańska do wielu innych portów zagranicznych.
Pierwszy polski port lotniczy
W odpowiedzi na rosnące potrzeby dynamicznie rozwijającego się regionu zadecydowano o zmianie lokalizacji portu z centrum miasta na obszar stwarzający możliwości dalszego rozwoju gdańskiej komunikacji lotniczej i aglomeracji Zatoki Gdańskiej.
Pierwszy polski port lotniczy wybudowany całkowicie od podstaw został otwarty 2 maja 1974 roku w Gdańsku-Rębiechowie. Położony na Wysoczyźnie Kaszubskiej, 10 kilometrów na zachód od Gdańska i 23 kilometry na południe od Gdyni, na obszarze 240 ha stanowił znaczący potencjał rynkowy dla obsługi transportu lotniczego. Wraz ze zmianami politycznymi i gospodarczymi zmieniło się również lotnisko. Z dniem 30 kwietnia 1993 roku Port Lotniczy Gdańsk przekształcił się w zorientowaną kapitałowo spółkę prawa handlowego o strukturze w pełni odpowiadającej strukturom przedsiębiorstw krajów Unii Europejskiej. Urynkowienie gospodarki stało się również sprzymierzeńcem ostatniego przeobrażenia infrastruktury.
Aby podwyższyć jakość oferowanych usług i w pełni sprostać wymaganiom pasażerów i przewoźników wybudowano nowy terminal pasażerski o standardzie europejskim. W roku obchodów 1000-lecia miasta Gdańska - 4 sierpnia 1997 roku odprawiono w nim pierwszego pasażera.
Dzisiaj Port Lotniczy Gdańsk im. Lecha Wałęsy jest częścią krajowego, europejskiego i światowego systemu transportowego. Jako trzeci co do wielkości port lotniczy w Polsce stanowi zapasowe lotnisko dla portu lotniczego w Warszawie.
Ruch pasażerski – prognoza do roku 2028 (w tysiącach)
Rozbudowa:
- Droga kołowania (do 2011)
• Kwiecień 2007 – 3 kwartał 2011
• Koszt – 18.1 milionów Euro
• Pomoc UE – do 50%
- Nowa płyta postojowa dla samolotów, przed II terminalem pasażerskim (do 2012)
• Maj 2008 - sierpień 2011
• Koszt – 23,5 milionów Euro
• Pomoc UE – do 50%
- Budowa drugiego terminala pasażerskiego
• przepustowość - 5 mln pasażerów
• marzec 2007 - wrzesień 2011
• całkowity koszt - 57 mln Euro
• fundusze UE – do 50%
Jak wynika z powyższych danych - Gdański Port Lotniczy dobrze przygotował się do wykorzystania środków z Unii Euroipejskiej.
źródło: Urząd Miasta Gdańsk, http://www.airport.gdansk.pl/
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz