Projekt Społeczny 2012.

Nie można sprowadzać Euro 2012 jedynie do kwestii budowy stadionów i autostrad. Nie powinno się też myśleć o celu Euro 2012 jedynie w wąskich kategoriach celu technicznego (zdążyć na czas, sprawnie przeprowadzić wszystkie operacje itp.). Euro 2012 jest ogromnym projektem społecznym:
Inwestycje związane z Euro2012 stanowią dla miast – gospodarzy szanse na rewitalizację zaniedbanych dzielnic, modernizację infrastruktury komunikacyjnej i technicznej, rozwój sfery usług; pod warunkiem jednak, że mieszkańcy i inni kluczowi interesariusze (m.in. lokalne MŚP, szkoły, kluby kibiców) zostaną włączeni w procesy decyzyjne związane z inwestycjami.

Przykład Barcelony (organizator Olimpiady w roku 2004) pokazuje, że bez uwzględnienia długoterminowych celów społecznych modernizacja przynieść może negatywne zjawiska społeczne (gentryfikacja zmodernizowanych dzielnic, niedostateczne wykorzystanie infrastruktury sportowej stworzonej na Olimpiadę po jej zakończeniu). Naturalne dla dużych przedsięwzięć inwestycyjnych konflikty mogą też podnieść poziom napięcia nie tylko między mieszkańcami a samorządem, ale również między samymi mieszkańcami.

Euro 2012 to również szansa na mobilizację społeczną wokół takich zadań, jak choćby wolontariat, oraz możliwość wzmocnienia takich cnót i umiejętności, jak tolerancja i kompetencje komunikacyjne. W Londynie, który organizuje w roku 2012 Olimpiadę, już obecnie prowadzone są działania otwierające mieszkańców na przyjęcie gości i współudział w organizacji: np., londyńskie muzea organizują „lekcje" obcych kultur (czytanie mitów, interpretacja symboli, historia), a szkoły planują wykorzystanie Olimpiady do kształcenia uczniów w sferze wolontariatu.

Mistrzostwa Europy to możliwość „pokazania się" – złamania lub zmiany negatywnych stereotypów i autostereotypów. Niemcy zdołali zaskoczyć Europę prezentując się jako społeczeństwo otwarte, dynamiczne, które potrafi się bawić, z poczuciem humoru. My również możemy pokazać naszą dobrą stronę.

Stworzenie platformy, kanałów komunikacji i narzędzi dla mobilizacji społecznej
i społecznej partycypacji w przygotowaniach do Euro 2012, poprzez:

„pilnowanie" Euro (dostęp do wiedzy i informacji, monitorowanie nie tylko postępów prac budowlanych, ale również przepływu pieniędzy, jakości prowadzonych konsultacji społecznych itp.)

współdecydowanie o Euro: deliberacje prowadzone zgodnie z regułami sztuki, według licencji ze Stanford, angażujące mieszkańców i kluczowych interesariuszy (sieciowanie mieszkańców, biznesu i samorządu)

współtworzenie Euro: współdecydowanie o społecznych celach Euro 2012, „wkład kreatywny" w debatę o tym, jak „pozycjonować się" jako wspólnota


Projekt planowany jest na 4 lata: będzie zatem rozwijał się w czasie. Wyzwaniem jest włączenie mieszkańców w debaty (myślenie o Euro 2012) już teraz: rok 2012 jest dla większości abstrakcyjnym, odległym terminem.